Γειά σου Μαγικό Φωτεινό μου Πλάσμα!

Σήμερα που σου μιλώ ομολογώ πως νιώθω ευγνώμων κάθε πρωινό που ανοίγω τα μάτια για το μαγικό ταξίδι της δικής μου γήινης ζωής. Μέσα από πολλά μονοπάτια, σταθμούς και συναισθηματικές διακυμάνσεις έχω όλα όσα είχα ποτέ ονειρευτεί. Πάνω από όλα όμως έχω τη συναισθηματική ισορροπία που φανταζόμουν ότι υπάρχει και απολαμβάνω τη Χαρά στην καθημερινότητά μου με απλότητα έτσι ακριβώς όπως την ονειρευόμουν.

Το δικό μου ταξίδι ξεκίνησε επίσημα το 2012 ύστερα από πολλές ανατροπές στη ζωή μου αν και βαθιά μέσα μου πιστεύω πως το ταξίδι αυτό ξεκινά για όλους μας με την πρώτη μας αναπνοή! Πάντοτε, από μικρό παιδί είχα μία μικρή φωνούλα μέσα μου να μιλά και να επιμένει πως «υπάρχει και κάτι άλλο», «υπάρχει και κάτι άλλο να ζήσεις … να μεγαλουργήσεις». Τότε είχα άγνοια αλλά αυτή η φωνούλα και τα διαισθητικά της λόγια με κράτησαν συναισθηματική και ψυχικά υγιή και αισιόδοξη και στις πιο δυνατές και σκοτεινές μου στιγμές. Πάντα γνώριζα πως υπάρχει και κάτι άλλο να ζήσω και πως μπορώ να ζήσω ήρεμη, υγιής, γεμάτη αποδοχή και ευτυχισμένη.

Το μονοπάτι μου μακρύ και γεμάτο ανατροπές, προκλήσεις, απόγνωση, στεναχώρια, κλάμα, απόρριψη, ελαφριά κατάθλιψη αλλά ποτέ παραίτηση. Πάντοτε σηκωνόμουν, ότι και να είχε συμβεί και ξεκινούσα από την αρχή. Θυμάμαι τον εαυτό μου να λέει συχνά σε φίλους και συγγενείς (ειδικά στην αγαπημένη μου γιαγιά που πάντοτε ανησυχούσε και με είχε έννοια), όταν με ρωτούσαν αν κουράστηκα με τόσες αλλαγές, ανατροπές, χωρισμούς και μετακομίσεις … «Θα τα γκρεμίσω και θα τα ξαναχτίσω όσες φορές χρειαστεί μέχρι να γίνουν όπως εγώ επιθυμώ και μου αξίζουν». Τότε είχα άγνοια και του τι έλεγα και του που έβρισκα τη δύναμη για να ξεκινώ από την αρχή. Η δύναμη όμως υπήρχε, ήταν μέσα μου, την ένιωθα και έτσι σηκωνόμουν από το κρεβάτι (στο οποίο είχα πέσει αρκετές φορές) και τη μαυρίλα της θλίψης και της στεναχώριας και προχωρούσα.

Σιγά … σιγά, η ζωή με έφερε ξανά στην Αθήνα το 2015 διότι εκεί χρειαζόταν να είμαι. Μου πήρε όμως καιρό να αποδεχθώ πως το αγαπημένο μου Μεσολόγγι ήταν μόνο ένας σταθμός, ένα αγαπημένο μέρος που πάντα θα γυρνώ αλλά προς το παρόν δεν θα μένω. Οι προσωπικοί μου λώροι και οι προσωπικές μου αντιστάσεις εμφανίστηκαν καθώς η ζωή μου άλλαζε ξανά, πράγμα φυσικό και αναμενόμενο σε κάθε μας μεγάλο στάδιο αλλαγής.

Η προσωπική μου ζωή όλο εκείνο το διάστημα είχε πολλά ανεβοκατεβάσματα. Βλέπεις, η ενέργειά μου δεν ήταν ισορροπημένη και ο εσωτερικός μου καθαρισμός βρισκόταν στο απόγειό του με αποτέλεσμα όλη αυτή διαδικασία να παίρνει μορφή στην πραγματικότητά μου μέσα από καρμικές και πολλές φορές επίπονες σχέσεις και αλληλεπιδράσεις. Όμως ήταν οι εξελικτικές μου εμπειρίες, τα προσωπικά case studies που χρειαζόμουν για να φέρω όλο και περισσότερες πτυχές μου στο Φως. Αν βρίσκεσαι και εσύ σε ένα τέτοιο μονοπάτι επιθυμώ να σου πω πως βρίσκεσαι στο ιδανικότερο σημείο της ζωής σου διότι σε λίγο ακολουθεί το Φως … πολύ Υψηλοκραδασμικό Φως και χαρούμενες εμπειρίες γεμάτες Αγάπη που ούτε ποτέ έχεις φανταστεί. Αρκεί να προχωράς, να κάνεις δράσεις και να αλλάζεις και να αποκόβεσαι από κάθε τάση για προσκόλληση σε ανθρώπους, μέρη ή επιλογές. Η ζωή χρειάζεται ευελιξία και ροή για να είναι άνετη και γεμάτη χαρά. Ότι έχουμε στο μυαλό μας μπορεί να είναι πολύ μικρό, μια μικρή στάση ενός μεγάλου ταξιδιού, σε σχέση με ότι το Σύμπαν γνωρίζει και προετοιμάζει για εμάς.

Καθώς παρακολουθούσα τα πνευματικά μου σεμινάρια, έκανα τους καθαρισμούς, τις προσωπικές μου συνεδρίες και τους διαλογισμούς μου αποκτούσα όλο και περισσότερη επαγγελματική αυτοπεποίθηση. Άρχισα να μιλώ, να εκφράζομαι και να διεκδικώ. Αυτή η εσωτερική μετατόπιση με οδήγησε να με εξελίξω ακόμα περισσότερο. Ήθελα να σπουδάσω coaching και το έκανα.

Τώρα που σου γράφω έχω 2 πτυχία στο coaching και πάρα πολλές επιμορφώσεις και πιστοποιήσεις. Ο λόγος που το έκανα ήταν πολύ απλά επειδή μπορούσα και επιθυμούσα συνεχώς να με εξελίσσω και να κάνω κάτι νέο ενώ ταυτόχρονα άρχισα να σκέφτομαι το ενδεχόμενο μίας δικής μου επιχείρησης. Άλλοι φόβοι και πεποιθήσεις ξεπήδησαν και μόνο με τη σκέψη! Άλλωστε δεν ήθελα ποτέ μου να κάνω επιχείρηση. Χρειάστηκε να ξεπεράσω τελείως τον εαυτό μου για να κάνω αυτό βήμα. Αλλά το έκανα! Έκλεισα τα μάτια μου και έψαξα μέσα μου και βρήκα την πιο σημαντική μου Αξία! Ποια Είμαι πάνω από όλα και ποια Αξία επιθυμώ να εκπέμψω στον κόσμο γύρω μου μέσα από την δράση μου? Ήταν ένας από τους σημαντικότερους διαλογισμούς της ζωής μου μέσα από τον οποίο πήρα τις απαντήσεις και την καθοδήγησή μου. Αυτό που Είμαι είναι Προσφορά και Υποστήριξη! Αυτό που επιθυμώ να εκπέμψω είναι ένα κοινωνικό αποτύπωμα συνεχούς εξέλιξης, αυτό – διεύρυνσης, ισότητας και συμπερίληψης. Έκανα λοιπόν, όλους τους φόβους μου κινητήριο δύναμη και δημιούργησα την δική μου κοινωνική συνεταιριστική επιχείρηση. Σήμερα που σου γράφω, που όλες μου οι σκέψεις γίνονται πραγματικότητα έχω να σου πω πως χρειάστηκε πολλές φορές να ξεπεράσω τον εαυτό μου και τα μέχρι τότε προσωπικά μου όρια. Κάθε φορά ανακάλυπτα πως έχω κι άλλη ενέργεια κι άλλη δύναμη και κάτι ακόμα να ανακαλύψω για εμένα! Φυσικά, αυτό συνεχίζεται και θα συνεχίζεται διότι η ζωή είναι δράση και ροή.